قفس

در زندگی آموختم که کار خلاف فایده ای ندارد حتی اگر با مهارت انجام شود . و آینده چیزی نیست که انسان به ارث برد بلکه چیزی است که خود می سازد چه بسا انسانی که با عدم کنترل بر هوا و هوس یا ذره ای خشم زندگی خود و خانواده اش را تباه می سازد و تا انتهای عمر حسرت لحظه ای را می خورد که نتوانسته است برخود غلبه کند گذراندن عمر برای موجودی که مانند یک پرنده است در پشت یک قفس .قفسی که میله های آن را یکی یکی با دست خود ساخته است . و افسوس لحظاتی از عمر تنها چیزی که برایش باقی مانده و به آن می اندیشد. لحظاتی که هم اکنون مانند کلید آزادی برایش دور از دسترس است   ….



لطفا نظرات تکمیلی خود را بنویسید. از توهین به اشخاص یا افکار و گروهها خودداری نمایید. نظرات حاوی توهین پس از ویرایش منتشر میشود. ممنون