کمی گریه کن تا دلت وا شود
و بی انتها مثل دریا شود
کمی گریه کن تا در آبی آب
لبت مثل یک غنچه گل وا شود
کمی گریه کن تا به هر برگ گل
نگینی ز شبنم هویدا شود
کمی گریه کن تا بدانی نگاه
چگونه سراپا تمنا شود
کمی گریه کن تا به وقت نماز
قد سرو پیش رخت تا شود
کمی گریه کن تا نمیرد سکوت
و گیسوی تو رنگ یلدا شود
کمی گریه کن مثل ابر بهار
که شاید کویر از تو احیا شود