گروه لاگ

خداحافظ جام جهانی ، خداحافظ برانکو
اولین برخورد ما با پرتغالیها برمیگردد به پانصد سال پیش زمانی که پرتغال بزرگترین مستعمره دنیا بود زمانی که آنها بندر هرمز را که گلوگاه تجاری آن زمان بود بعد از تصرف به بندر گمبرون نامگذاری کردند و صفویان بعد از مدتی توانستند با همت ایرانی به آنها بگویند خداحافظ بندر گمبرون سلام بندر عباس و زنده باد ایران و ایرانی ، ایرانی زنده است و زنده می ماند بعد از آن پرتغال پس از مدتی بعد از استقلال بزریل و حمله ناپلئون و عوامل دیگر مستعمرات خود را از دست داد و به کشور معمولی تبدیل شد هم اکنون پرتغالی ها یک از صلح جو ترین مردم دنیا هستند بگذریم بهتر است بدانیم که مهم فوتبال نیست فوتبال بهانه است برای ابراز عشق به وطن اما بهتر این است که عامل این شکستها مشخص شود . این جام هم به پایان خودش برای ما ایرانیها رسید اما توپ در پایان به زمین برانکو افتاد در هرصورت من فکر می کنم عامل شکست ایران در این جام نمی تواند یک فرد باشد می ترسم از روزی که این جام ها بگذرد اما ما به جای ریشه یابی به دنبال انداختن مشکلات و مسائل به دیگران باشیم به امیدی که روزی حداقل بچه های ما جام طلایی فوتبال را در دست این تیم ببینند …